تعیین مهمترین عوامل اثرگذار برتنوع گیاهان دارویی مرتع کوهستانی اولنگ در استان گلستان

تحقیق حاضر به منظور بررسی ارتباط تنوع گونه‏ای گیاهان دارویی با عوامل محیطی و مدیریتی در مرتع ییلاقی اولنگ استان گلستان مورد بررسی قرار گرفت. نمونه برداری در دو محدوده مدیریتی تحت چرای سبک و چرای سنگین با استفاده از100 پلات یک متر مربعی به روش تصادفی_سیستماتیک انجام شد. در داخل هر پلات، تراکم و درصد تاج پوشش گیاهان اندازه گیری شد. به منظور بررسی خصوصیات خاک منطقه از مرکز پلات‏ها به صورت یک در میان از عمق صفر تا 30 سانتی‏متر نمونه برداری شد. پس از شناسایی گیاهان دارویی، از شاخص‏های تنوع شانون و سیمپسون برای برآورد تنوع گیاهان دارویی استفاده شد. نتایج نشان داد بیشترین تعداد گیاهان دارویی متعلق به خانواده های مرکبان compositae (21 درصد)، بقولات fabaceae (17 درصد) و شب بوئیان cruiferae (10 درصد) بودند. عامل مدیریتی اثر معنی داری بر تنوع گیاهان دارویی منطقه نداشته در حالیکه نتایج حاصل از آزمون رگرسیون گونه های دارویی و عوامل محیطی بیانگر آن بود که بیشترین تأثیر بر تنوع گیاهان دارویی در منطقه چرای سبک مرتع کوهستانی اولنگ مربوط به لاشبرگ، ازت و سنگ و سنگریزه و در منطقه چرای سنگین بیشترین اثر را خاک لخت، شیب و پوشش کل داشتند. تحت دو مدیریت چرای سبک و سنگین عامل مشترک اثرگذار بر شاخص تنوع شانون، لاشبرگ و شاخص تنوع سیمپسون، میزان شیب می باشد.